Herşey için artık çok geçti.!

HERŞEY İÇİN ARTIK ÇOK GEÇTİ…
Lise yıllarında çağla adında bir kıza daha okul başlar başlamaz vurulmuştum.belki sewgi denen bir şey yoktu ortada ama benim ondan hoşlandığım bir gerçekti.bir türlü ona açılacak cesareti kendimde bulamadım.hep onun bir tepki vermesini bekledim.birinci sınıfın ikinci dönemine geldiğimizde artık yavaş yavaş hislerimi belli etmeye başladım.anladım ki oda bana karşı bişeyler hissediyordu.ama sanki bir şeylerden kaçıyordu.sebebini bir türlü öğrenememiştim.günler geçtikçe birbirimize daha yakın davranmaya başlamıştık.aradan 2 yıl geçmişti ve biz hala açılamamıştık.her arkadaş ortamında bizi birbirimize yakıştırıyolardı.biz ise utancımızdan yerin dibine giriyorduk.hemen yanaklarımız kızarıyordu.bir ara açılmaya karar verdim.ama yemyeşil gözlerine baktığımda sanki vucudumdaki kan dolaşımı 2 kat artıyordu.herşeyi zamana bırakmaya karar verdim.hep zamanı gelince açılırım.zaman en iyi ilaçtır diyodum.ama zaman bizi birleştireceği yerde
soğutmaya başlamıştı.okulların kapanmasına çok bir zaman kalmıştı.ben kendime söz verdim.okulların kapandığı ilk gün ona sewgimi ilan edecektim.ama araya giren baz<ı kendini bilmezler bizi birbirimize düşman etti.okul bitti artık hiç birbirimizi göremeyecektik.ben olayo gurur meselesi yapıp barışma gereği bile duymadım.yaz tatilinde ona telefon edip hislerimi soylemek istedim ama o kadar içine kapanık biriydim ki telefonda onun sesini duyduğumda dilim dolaşıyor konuşamadan telefonu kapatıyordum.bir sabah telefonum çaldı.en yakın arkadaşı ağlamaklı bir ses tonuyla çağlayı trafik kazasında kaybettik dedi.o an sanki dünyanın sonu gelmişti.hemen kaza yerine gittim.çağlam yanan arabada kül olmuştu.elini sımsıkı kapatmış avucunun içindeki fotoğrafın yanmasına izin vermemişti.fotoğraf toplu çekilmiş bir sınıf fotoğrafıydı ve beni kalemle daire içine almıştı.bu acı bana bir şey öğretti.seni seviyorum sözcüğünü hiç sakınmamayı….geçde olsa söylüyorum işte…seni seviyorum çağla

herkez sevebilir bu hikayeyi sevmeyen biri anlayamaz bence

Bendende bir hikaye umarım beğenirsiniz bu arada ben 10/G den Mehmet YÜKSEL
9.SINIF
Şuan dersteyiz...
yanımda dünya güzeli bir kız oturuyor...

Yüzüne bakmaya kıyamıyorum...
Onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor...

O benim en yakın arkadaşım...
Beni Sadece arkadaşı olarak görüyür...


Nedenini Bilmiyorum ama...
Kendimden Çok...
Utanıyorum...


10.SINIF


Evdeydim...
Beni arayıp,
Erkek arkadaşıyla tartıştığını...
ve bana...
İhtiyacı olduğunu söyledi...

Sonra bize geldi...
Bana sıkı sıkı sarılıp,
Ağladı...

Şuan dizimde uyuyor...
Saçlarını okşayıp,
O gül yüzünü doya doya,
Seyrediyorum...

Ben onu okadar çok severken...
O beni sadece,
Arkadaşı olarak görüyor...


Nedenini Bilmiyorum ama...
Kendimden Çok...
Utanıyorum...


11.SINIF


Mezuniyet Balosu...

Onunla çocukluktan belli arkadaşız...
8. sınıftayken birbirimize söz vermiştik...
Lise sonda,
Mezuniyet balosuna gidecektik,
Eşimiz olmazsa beraber gidecektik...

Beni aradı ve erkek arkadaşının,
Hastalanıp gelemiyeceğini söyledi...
Ve beraber gide bilirmiyiz diye sordu...

Kabul ettim...
Ve onu evinden aldım...

Balodaki en güzel kız oydu...
Bembayaz elbisesiyle...
Tıpkı bir melek gibiydi...

Gece boyu dans ettik...
Kollarımdayken hep aynı şeyi düşündüm...
"Onu Çok Seviyordum"
Gece sonunda onu evine bıraktım...
Beni yanağımdan öpüp,
En iyi arkadaşı olduğumu söyledi...

Onu gerçekten çok seviyorum...
Ama o beni arkadaşı olarak görüyor...
Ona, onu sevdiğimi nasıl söylerim...


Nedenini Bilmiyorum ama...
Kendimden Çok...
Utanıyorum...


Aradan Yıllar Geçti...


Şimdi o canımdan çok sevdiğim,
Meleğimi...
Toprağa veriyorum...

Özel eşyalarının arasında,
Kara kaplı bir defter çıkmış...
Bana verdiler...
Okuyup okumamakta kararsız kaldım...
Açtım...
Bir günlüktü...
ve bir sayfasında şöyle yazıyordu...



"Şuan dersteyiz...
ve yanımda dünya yakışıklısı bir çocuk oturuyor.
Yüzüne bakmaya doyamıyorum...
Onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor...

Beni arkadaşı olarak görüyor...
Erkek arkadaşım olduğu,
Yalanını söyleyerek ve sürekli,
Onunla ilgili yalanlar uydurarak,
Yanında olabiliyorum...
Onu canımdan çok seviyorum...

Bana bir kere
"SENİ SEVİYORUM"
deseydi...
Dünyalar benim olurdu..."

Ben bu satırları okurken,
Meleğimi çoktan gömdüler...
Hıçkırıklarımı tutamıyorum...
Gözümü mezardan alamıyorum...

Merak etme Biriciğim...
Bende Seni Çok Seviyorum...

Yeni başlık altında açsaydın daha mokbul geçerdi.. nese güzel paylaşım saolasın..

paylaşım için tşk güzel bir hikaye

güsel miş